Stare drzewo

Stare drzewo

Dawno, dawno temu na północy Indii żyło w cieniu wielkiego drzewa banianowego troje

przyjaciół: przepiórka, małpa i słoń. Byli dobrymi kompanami, lecz niekiedy dochodziło między

nimi do kłótni. Zdecydowali tedy, że wszelki spory między nimi powinno rozstrzygać to z nich,

które jest najstarsze. W owych czasach bowiem ceniono doświadczenie nabywane z wiekiem

i uważano, że młodsi powinni starszych darzyć respektem. Zwierzęta nie znały jednak daty

swych urodzin. Przepiórka znalazła sposób, jak temu zaradzić. Zwróciła się do słonia:

— Powiedz przyjacielu, kiedy byłeś mały, jak wielkie było to drzewo banianowe, pod

którym teraz siedzimy?

Słoń zastanowił się chwilę i odparł:

— Kiedy byłem dzieckiem, to drzewo było już wielkie. Lubiłem ocierać się o jego

zmurszały pień. Lubiłem odpoczywać po obiedzie, kryjąc się w jego cieniu.

Teraz przepiórka zapytała małpy:

— A ty, przyjaciółko, jakim pamiętasz to drzewo z czasu twego dzieciństwa?

— Gdy byłam dzieckiem, to drzewo było tak wielkie jak teraz. Lubiłam z koleżankami

skakać po jego gałêziach, bawic się w berka. To były piękne czasy.

Teraz słoń i małpa zapytały przepiórkę.

— A ty jakim pamiętasz to drzewo?

Przepiórka uśmiechnęła się i zaczęła swoją opowieść.

— Gdy byłam dzieckiem, lubiłam biegać po lesie, który rośnie w pobliżu. Bardzo lubiłam owoce banianu. Objadałam się nimi do syta. Pamiętam kiedy raz, na tej polanie,

upuściłam jedno nasionko banianu i z niego właśnie wyrosło to wielkie drzewo, pod którym

teraz siedzimy.

Teraz już wszyscy przyjaciele wiedzieli, które z nich urodziło się najdawniej. Od tego

czasu wszystkie spory rozstrzygała przepiórka i jako najstarsza cieszyła się ogólnym poważaniem i respektem.

Tittira-d¿átaka
-bajka z książki "Bajki buddyjskie" - Janusz Krzyżowski