Okowy nie są konieczne

Okowy nie sa konieczne

Nauki Zen „Bezdomnego” Kodo
Kosho Uchiyama
Słowa dharmy Sawaki-roshiego spisane i opatrzone komentarzem przez jego ucznia
Uchiyame-roshiego
Tekst jest dostepny pod adresem mahajana.net

Sawaki-roshi: 

Ludzie nazywaja mnie „Bezdomnym” K¯od¯o, ale nie uwazam, zeby to
było obrazliwe. Nazywaja mnie tak, poniewaz nigdy nie miałem swiatyni ani domu. Kazdy
jest bezdomny. Jest błedem myslec, ze masz w tym swiecie jakis wyznaczony dom.

Uchiyama-roshi: 

Jako jego uczen nie zawsze dobrze sie czułem słyszac, ze Sawakiroshi
nazywany jest „Bezdomnym” K¯od¯o. Okreslenie to kojarzyło mi sie z bezdomnymi
psami i kotami. Ale teraz rozumiem, ze to przezwisko naprawde jest imieniem prawdziwej
osoby. W rzeczywistosci kazdy jest bezdomny.
Poniewaz mój nauczyciel był osoba bezdomna, uznałem, ze równiez ja sam powinienem
pozostawac w podobnym stanie. Jedynym sposobem, by sie utrzymac było stac sie
zebrakiem obszczekiwanym przez psy cały okragły dzien. Pamietam, jak pewnego razu,
jakis szpic szczekał i warczał wsciekle, jakby chciał rozedrzec mnie na strzepy. Wtem
obroza pekła, a on, zamiast rzucic sie na mnie, zaczał skomlec i łasic sie. Pies na łancuchu,
odstraszajacy szczekaniem i warczeniem, przestaje byc agresywny po uwolnieniu.
To zachowanie szpica było wówczas dla mnie zdumiewajace, poniewaz przypominało mi
zachowanie niektórych ludzi. Zachowuja sie groznie, kiedy sa spetani władza finansowa,
organizacyjna czy tytułami. Kiedy łancuchy zostaja usuniete, wycofuja sie, czujac swoja
małosc i bezsilnosc. Jakze sa absurdalni. Kazdy z nas jest istota zyjaca samotnie i z
godnoscia. Nie ma potrzeby, by istoty ludzkie zyły w okowach.

Sawaki-roshi: 

Religia, która nie ma zwiazku z podstawa istnienia jest całkowicie jałowa.
Praktyka buddyjska pokazuje droge do pełnego urzeczywistnienia zycia ludzkiego
tutaj i teraz. „Nawrócenie nie buddystów” oznacza stworzenie ludziom mozliwosci przekształcenia
ich przypadkowych, zwodniczych i niekompletnych sposobów bytowania.

Uchiyama-roshi:

 Od czasu, kiedy buddyzm został zaszczepiony w Japonii upłyneło
ponad 1400 lat. Osiagniecia buddyjskich kapłanów w tym kraju były godne podziwu. Ale
nigdy nie nauczali oni duchowej esencji buddyzmu. Praca kapłana jest nieporównywalna;
nikt inny nie potrafi zyc tak prózniaczym zyciem. Jesli uczynisz bład spiewajac sutry,
umarli sie nie skarza.
Sawaki-roshi powiedział, ze praktyka buddyjska ukazuje droge do ostatecznego celu
ludzkiego zycia. Takie było nauczanie za czasów Buddy, lecz pózniej za skarb zostały
uznane smiecie, a istotne nauki zostały zagubione.

Sawaki-roshi: 

Urodzic sie jako istota ludzka jest czyms wyjatkowym i powinno to
byc powodem naszej niezmiernej wdziecznosci. Ale samo zycie ludzkie jest bez wartosci,
jesli spedzisz je na przykład w szpitalu psychiatrycznym. Jest bezwartosciowe, jesli martwisz
sie, ze nie posiadasz pieniedzy. Jest bezwartosciowe, jesli staniesz sie neurotykiem,
nie mogac zajac prestizowego stanowiska. Jest bezwartosciowe, jesli wpadłes w rozpacz,
poniewaz straciłes swoja dziewczyne.